Cano Negro

Tja wat schrijf je over 4 uur lang door Costa Rica rijden? We kunnen onze vinger er niet opleggen. Het is rijk en arm door en naast elkaar. Veel straathandel, oneindig veel autobedrijfjes met veel schroot. Overal lopen gezinnen langs de kant van de weg. Waar komen ze vandaan en waar gaan ze naar toe?
Soms zie je gezinnen lopen die duidelijk van de Indianen afstammen, zeker naarmate we steeds dichter tegen Nicaragua aanzitten.
We rijden door eindeloze ananasplantage's en vele bananenplantages. De houten krottenwjken soms verstopt tussen de plantage's.
We rijden langs een brug waar het wemelt van de leguanen. Tientallen zitten er. Hele grote en veel kleinere. Leguanen doen niks, Ed voert er 1 uit de hand.

Cano negro rechtsaf, oh my god dat wordt 19 km lang hobbelen. Onverharde weg vol kuilen en modder. De lodge is, vergeleken met de anderen, eenvoudig.
De wekker staat, maar we zijn om half 6 toch allang wakker.
Na een heerlijk ontbijt lopen we tussen de fruitbomen door naar
de laguna, voor een boottour. We zijn de enige, dus met het vissersbootje. De gids is
trots op zijn rivier en laat ons velen vogels zien. Hij heeft zelfs een birdboek bij zich.
Het kan mij niet heel veel schelen hoe al die prachtige gekleurde beestjes heten, maar Ed gedraagt zich als een ware vogelaar. Compleet met verrekijker.
Opeens stopt de boot, de motor gaat uit en daar drijven we dan.
Het is zo mooi dat ik vergeet adem te halen. De stilte, de vogels, de krokodil
die onbeweeglijk langs de kant ligt, de luiaard die boven ons
in een boom hangt. Wat een mooie start van een dag die later nog
adembenemender zal worden.

We vertrekken richting La Fortuna. Niet wetende wat ons te te wachten staat, zijn we nog optimistisch. De weg wordt namelijk zo slecht dat we alleen manoeuvrerend en slingerend vooruit
komen. Kuilen, keien en diepe plassen maken het lastig rijden. We rijden door verschillende klimaten. Het gaat steeds harder regenen. Als we na 1,5 uur schudden bij de lodge aankomen zijn we in 1 klap alles vergeten. Dit was de rit meer dan waard. Voor de tweede keer vandaag zijn we even sprakeloos. De kamer ligt niet bij het hotel, maar verderop de bossen in. We doen de deur open en zien 2 gigantische bedden staan. Tegenover de bedden Is de gehele wand van glas en kijken we recht op de vulkaan!

Heerlijk even paar uur relaxen en dan op naar Tabacon Hot Springs. De tickets hadden we vooraf al geboekt. Als je binnenkomt voel je warmte en zie je de damp uit alle bronnen omhoogkomen. De
paden en de tuinen eromheen zijn adembenemend mooi. Ik kan niet stoppen met foto's maken.
Urenlang badderen we in verschillende warme baden, onder watervallen, achter watervallen. Er is een bar in een hotspring gebouwd. De barkrukken staan onder water, vanaf je middel zit je boven water. Om het geheel compleet te maken bestellen we bier en een cocktail voor veel te veel geld. Whahahaha...
Maar lekker was het wel.