Monteverde

La Fortuna:
De Observatory Lodge in Arenal heeft meer dan 300 hectare eigen tropisch regenwoud. Op het mooie houten platform, kan je vanaf behoorlijke hoogte de dieren observeren. Echte "die-hards" zijn wij niet. Ik bedoel, we hebben wel afritsbroeken, stoere schoenen en een mooie camera, maar da's niks vergeleken met de avonturiers die hier rondlopen.
Camera's met lenzen van 30 cm met mega statieven. Backpackers met zware meuk op hun rug. Maar de kroon op mijn dag is de Engelse toeriste, ik noem haar Jane, die met haar privé gids een gilletje slaakt bij elk fucking vogeltje. Jane is niet te omschrijven, dus ik heb maar een foto van haar gemaakt.

Ed loopt een prachtige jungletocht met gids. Ze hebben 5 wasberen gezien, en de costaricaanse kalkoenen vond hij heel bijzonder. De waterval midden in de jungle was prachtig.
Hilarisch was het eindpunt van de wandeltocht. Alle wandelaars werden ingeladen in een soort pipowagen op wielen, die vervolgens door een tractor werd teruggetrokken naar de lodge.
Tot mijn grote verbazing zie ik eerst dat rare huis op wielen voorbij komen en kom vervolgens niet meer bij van het lachen als ik daar ook nog Ed in zie zitten. (Busje komt zo, busje komt zo)

Monteverde:
Vandaag dan de langverwachte rit van La Fortuna naar Monteverde. Geografisch gezien maar 60 km uit elkaar. De rivier staat te hoog en onze 4weeldrive kan en mag er niet doorheen, dus we moeten omrijden. Dit rit van 175 om het meer heen is mooi. Het klimaat veranderd weer, de mensen veranderen. Dat is hier toch zo bijzonder. In deze streek zien we de Quakers, oud kolonisten die vroeger vanuit Alabama naar Costa Rica zijn gevlucht, zodat ze niet niet tegen Korea hoefden te vechten. De quakers zijn tegen geweld en Costa Rica heeft geen krijgsmacht. Ze hebben hier een bloeiende handel opgezet in....goudse kaas. Overal zien we Dikke Nederlandse Bertha's in de wei staan. De kaas smaakt identiek aan die van ons.

De laatste 44 km komen we dan eindelijk aan bij de road waar alle Costaricanen ons al voor gewaarschuwd hebben. It's very bumpy. Haha, we waren echter al wat gewend, dus we slaan ons er prima doorheen. De auto is te smerig, Ed heeft bij elke diepe modderplas wat extra gas en zegt: "don't be gentle, it's a rental" Dat meent ie niet echt, maar het klinkt zo leuk.
We rijden door een van de laatst overgebleven nevelwouden ter wereld. De omgeving is tropisch en de biodiversiteit enorm. Tropische planten en bloemen groeien overal, door elkaar en naast elkaar, langs de weg, in de modder, in de weilanden. We zien camarero's met cowboyhoeden op paarden met lasso's. Armoede, veel armoede, in dit stuk van Latijns America. We rijden urenlang door houten sloppenwijkjes, waar de mensen allemaal buiten leven, tussen de troep en de rotzooi. Onze keurige Nederlandse straatjes steken er maar saai bij af.
's avonds daalt de nevel snel het dal in, we rijden er toevallig langs als de zon ondergaat. Het is bijna jammer om weer weg te rijden.

De volgende ochtend is het dan eindelijk tijd voor de Canopy tour. We gaan met Skytrek, de grootste en de veiligste van Coste Rica. Er zijn 8 ziplines gespannen over de boomtoppen. Ze variëren in lengte en in snelheid. Met een helm op en een tuigje aan, wordt je aan de kabel gezekerd. Zoooooooo he..... daar vlieg je dan, los en vrij van alles over het oerwoud heen.
Ed heeft na 1 x al heel goed door hoe hij extra bij moet remmen en komt heel rustig aan op zijn eindpunt.
Ik niet, ik doe keurig wat de gids zegt, benen wijdt aan het eind en het elastiek remt mij af. Met als gevolg dat ik luid gillend met een keleregang tot stilstand kom. Pffffff....nog 6 keer
Het gaat steeds beter. Wat een ervaring zeg, dit.

We slapen de halve middag, het is koud en nat in Monteverde. Het bubbelbad en de spa bij het hotel zijn heerlijk met dit weer. Alles is hier overdekt, berekend op elke onverwachte bui.
We eten voor de tweede keer bij het zelfde restaurantje. De zelfgekweekte tilapia met avocado mousse is verrukkelijk. De steak is zo mals dat je bijna niet hoeft te kauwen. De koffie maken ze van zelf gebrande bonen. De koffie is overigens overal heerlijk en bij de Lodges zelfs de hele dag beschikbaar en vaak gratis. Monteverde was de natste bestemming, maar de omgeving maakte veel goed.

Morgen naar het afgelegen Abangaritos, waar we lunches en diner weer inclusief hebben omdat er in de weide omgeving alleen maar bos en water is.