Klederdracht, Magic en Google translate...
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Ed en Rita
25 Juni 2016 | Portugal, Vila Real
Klederdracht, Magic en Google translate...
We reizen op de bonnefooi dwars door het land. Via Airbnb boekten we een privé kamer bij Susana. Ergens op een berg. Zo leuk om gewoon bij Portugezen thuis te slapen, de cultuurverschillen zo dichtbij te zien. Dit was de rit dwars door de prachtige Douro vallei meer dan waard.
Google maps stuurt ons de berg op. "U bent gearriveerd op uw bestemming" ehm...tja. Er hangt een briefje op een oude achterdeur. Haha, nee, die is niet voor ons. Niemand kent Susana.
Een man is behulpzaam maar rent opeens weg. "Wait" is alles wat ie zegt. Na lang wachten komt ie terug: met een laptop en Google translate. Hij typt de route in het Portugees en het wordt op het scherm direct vertaalt. Ge-wel dig om zo de weg uit te leggen! Ik maak er een foto van, in het scherm zie je hem lachend staan.
We komen aan bij een oud wijnhuis, nog volledig ingericht zoals haar grootouders het hebben achtergelaten, vertelt ze later. Er zijn 3 kamers, een schitterende authentieke woonkamer, een woonkeuken, de oude wijnmakerij, terrassen met uitzicht op de wijngaarden, en een kapel. Er zijn geen andere gasten dus we hebben alles voor ons alleen. De verhuurster woont op een quinta iets verderop. Ze vertelt over haar familie, en hun wijngaarden. Bizar idee dat we hier alleen zijn in dit mega grote pand.
Deze dagen hebben we gelanterfant, gelezen, geborreld, nagetafeld, geborreld, port geproefd op een quinta, megaspannende straatjes omhooggereden, getracht uit de zon te blijven, geborreld. Gezwommen in een riviertje onderweg. Het was vanmiddag 39 graden, dus het koele water was heerlijk. Volgens de quinta boer is dit nog niks, het wordt pas leuk als hij toeristen mee naar buiten mag nemen als het 47 graden is.
Als ik de laatste ochtend luiken in de woonkamer van het oude wijnhuis open wil doen, zie ik dat een deel van de familie foto lijstjes om zijn gevallen. Een logische verklaring kunnen we niet vinden. Creapy? Susana maakt het ontbijt en haar kinderen brengen ons wat verlegen alles wat ze heeft klaargemaakt. Ik zeg maar niks over de fotolijstjes.
Vakantie is voor mij Boos Kjikende Vissen in de supermarkt en ja hoor, we hebben ze weer gevonden. En gegeten ook nog, in het, naar later bleek, lekkerste restaurant van deze streek. Mazzel.
We zitten ergens "inthemiddleofnowhere" op een farm. De. farm heet Quinta da Falka. Klinkt prachtig in het Portugees. Bij ons zou dit gewoon Camping Valk heten
Het huisje blijkt, oud, krakkemikkig, lelijk en ook nog eens roze. Het zitje heeft plastic Pepsi stoelen en staan op de parkeerplaats. We gaan op ons allervriendelijkst meedelen dat we korter blijven en voila...ander appartement met zeezicht en alles erop en eraan. We blijven nog ff
We reizen op de bonnefooi dwars door het land. Via Airbnb boekten we een privé kamer bij Susana. Ergens op een berg. Zo leuk om gewoon bij Portugezen thuis te slapen, de cultuurverschillen zo dichtbij te zien. Dit was de rit dwars door de prachtige Douro vallei meer dan waard.
Google maps stuurt ons de berg op. "U bent gearriveerd op uw bestemming" ehm...tja. Er hangt een briefje op een oude achterdeur. Haha, nee, die is niet voor ons. Niemand kent Susana.
Een man is behulpzaam maar rent opeens weg. "Wait" is alles wat ie zegt. Na lang wachten komt ie terug: met een laptop en Google translate. Hij typt de route in het Portugees en het wordt op het scherm direct vertaalt. Ge-wel dig om zo de weg uit te leggen! Ik maak er een foto van, in het scherm zie je hem lachend staan.
We komen aan bij een oud wijnhuis, nog volledig ingericht zoals haar grootouders het hebben achtergelaten, vertelt ze later. Er zijn 3 kamers, een schitterende authentieke woonkamer, een woonkeuken, de oude wijnmakerij, terrassen met uitzicht op de wijngaarden, en een kapel. Er zijn geen andere gasten dus we hebben alles voor ons alleen. De verhuurster woont op een quinta iets verderop. Ze vertelt over haar familie, en hun wijngaarden. Bizar idee dat we hier alleen zijn in dit mega grote pand.
Deze dagen hebben we gelanterfant, gelezen, geborreld, nagetafeld, geborreld, port geproefd op een quinta, megaspannende straatjes omhooggereden, getracht uit de zon te blijven, geborreld. Gezwommen in een riviertje onderweg. Het was vanmiddag 39 graden, dus het koele water was heerlijk. Volgens de quinta boer is dit nog niks, het wordt pas leuk als hij toeristen mee naar buiten mag nemen als het 47 graden is.
Als ik de laatste ochtend luiken in de woonkamer van het oude wijnhuis open wil doen, zie ik dat een deel van de familie foto lijstjes om zijn gevallen. Een logische verklaring kunnen we niet vinden. Creapy? Susana maakt het ontbijt en haar kinderen brengen ons wat verlegen alles wat ze heeft klaargemaakt. Ik zeg maar niks over de fotolijstjes.
Vakantie is voor mij Boos Kjikende Vissen in de supermarkt en ja hoor, we hebben ze weer gevonden. En gegeten ook nog, in het, naar later bleek, lekkerste restaurant van deze streek. Mazzel.
We zitten ergens "inthemiddleofnowhere" op een farm. De. farm heet Quinta da Falka. Klinkt prachtig in het Portugees. Bij ons zou dit gewoon Camping Valk heten
Het huisje blijkt, oud, krakkemikkig, lelijk en ook nog eens roze. Het zitje heeft plastic Pepsi stoelen en staan op de parkeerplaats. We gaan op ons allervriendelijkst meedelen dat we korter blijven en voila...ander appartement met zeezicht en alles erop en eraan. We blijven nog ff
-
25 Juni 2016 - 12:16
Yana:
Super leuk om te lezen! Lijkt me heerlijk om zo bij de locals te slapen:) veel plezier!! -
25 Juni 2016 - 16:43
Jose:
wat een heerlijk verhaal, zo leer Portugal goed kennen. hier is het 15 gr dus bij jullie beter. veel plezier -
27 Juni 2016 - 10:46
Mamma:
Jullie maken zo wel van alles mee. Super leuk, hoor! Het lijkt een beetje op logeren bij Vrienden van de fiets.
Nog veel spannende dagen te gaan. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
